Devre arası
Tatil, ligi bıraktığı haliyle başladı Beşiktaş’ta. Gol fakiri ve mağlup. Beşiktaş’a karşı iki hafta öncesinden gol ve puan tecrübesi edinen Manisa, bu kez 1 puanla da yetinmeyerek, Kartaldaki sorunların altını iyice çizdi.
Yorumcuların bayıldığım bir sözü vardır forvetlere: “Yakaladığın zaman atacaksın.” Forvetlerin ‘yakaladığı zaman attığı’ bir futbol dünyası düşünüyorum, acaba hangi maç 10 golün altında biter. Şöyle bir versiyonu var bir de: “Böyle maçlarda yakaladığını atacaksın.” Yani diğer maçlarda atmasan da olur, ama böyle maçlarda atacaksın. Ya da futbolcu açısından düşünüyorum, “Hmm, rakip Manchester United, böyle maçlarda yakaladığımı atmam gerekiyor, dur atayım o zaman.” Yani böyle bir düğme varsa basınca çalışan, niye basmaz ki bu futbolcular gerçekten? Hatta ‘öyle maç’ı ‘böyle maç’ı mı var ki; hep basılı kalsın zaten o düğme.
Şimdi bunu niye söylüyorum, benim de çok benzer bir yanlışım vardır, hep derim ki “Belli dakikalarda, yakaladığını atacaksın.” Bu belli dakikalar hangileri, golü attığın dakikalardan hemen sonraki dakikalar. Sanki maçın başında, sonunda veya golden yirmi dakika sonra atmasan da olur gibi. Diyorum ya, bizim yanılgımız da burada. Ama bakalım Beşiktaş’a, özellikle şu son iki maçtır, golü bulduğu dakikanın hemen sonrasında, rakibin şaşkın anında öyle pozisyonları değerlendiremiyor ki takım, atsa kopacak maç, iş bitecek. Ama sen atamıyorsun, oyun soğuyor, derken denge sağlanıyor, hatta karşı tarafın lehine değişiyor denge ve zaten atamayan bir takımsın, yediğin ilk golle işin bitiyor.
Beşiktaş’ın ligin tepesine borusu ötmüyor diyorlar, valla Diyarbakır maçıyla birlikte iki de Manisa maçına bakıyoruz, sanki artık altına da ötmeyecek gibi. Bir de kaleci problemi bindi mevcut kamburların üzerine, bilmiyorum bir transfer sağlanamazsa bu işin sonu nice olur. Hani gelecek kaleci de başarı garantisi değil, bunun uyumu var, kuyumu var, ama sanki hiç almamak daha büyük felaketlere davetiye gibi. Bursa maçında Sercan ve Hüseyin’in kaçırdığı akıl almaz gollerden sonra kısmetli biri olduğuna inanmış ve sırf bu yüzden bile güvenilebileceğini düşünmüştüm Korcan’a. İnanırım çünkü kısmete. Sonrasında yediği goller de kimsenin çıkarabileceği cins değildi düşününce. Ama Manisa maçı, her ne kadar kendisinin fizik ve yeteneklerine hala çok güveniyorsam da, tecrübesizliğinin getirdiği hatalar itibariyle bayağı bir dehşete düşürdü. Yeterince heyecan çekiyor Beşiktaş taraftarı, daha ekstra bir kalp çarpıntısı çok şart değil derim.
Takım hayli yorgun duruyor. Mustafa Hoca zaten yılların yorgunu. (Bu bitkinlik, bezginlik ve tasasız hallerle, önümüzdeki dönemden itibaren başında görme ihtimalimiz yüzde 99 olan Milli Takımı nasıl kaldırabilecekse…) Biraz dinlenmek herkese iyi gelecek gibi. Yönetim çalışsın bir tek. Devre arasında yakaladığını atacaksın!
