Daimi Deplasman Takımı

Beşiktaş. Evindeki her maçın yaklaşık 40 dakikasını kendi sahasında geçiren tek büyük takım. Liginin en basılması gereken adamlarına sahip olması gerekirken, liginin en iyi rakibine basan adamlarına sahip tek büyük takım.

Almanya’da, İngiltere’de, İspanya’da her büyük takımda var rakibine basan oyuncu, ama hem sayıları takımlarının yaratıcı oyuncularının sayısından az, hem de bastıklarında aldıkları topu ne yapacaklarını biliyorlar da basıyorlar. Bizde bunlar hem takımın yarısını oluşturuyorlar, hem de içlerinde kazandığı topu ne yapacağını bilen yok.

Beşiktaş Kuranyi’yi mi alacak, Hamit’i mi alacak, kimi alacak bilemem. Ama takımın artık bu “İyi niyetli 7-8 çocuk ve onları tamamlayan 3-4 çalışkan arkadaş” görüntüsünden çıkması gerekiyor. Süperstarı değil, starı bile olmayan, oyun zekası vasatın üzerindeki tek futbolcusu artık on metrelik anlık deparlara dahi gücü olmayan Yusuf olan Beşiktaş’ın, Trabzon maçı öncesine kadar şampiyonluk yarışı içinde kalabilmiş olması dahi başarı.

Denizli ile maç öncesi imzalanan sözleşme kimseyi mutlu etmedi. Neden? Çünkü şu futbolu kimse artık 1 maç daha izlemek istemiyor. Rakip kendi kalecisinin önünde paslaşırken bile defansını kendi on sekizi üzerinde kuran bir Beşiktaş artık herkese acı veriyor. Bu sene İnönü’ye gelmiş en mülayim, en sakin takımı izledik. İşi artık Türkiye Kupası olduğundan tabii, ne yediğini, ne yenilgiyi dert edecek bir Trabzon. Sadece alıyor veriyor. Ama ne alıp vermek. Bitmiyor. Oyunu karşıya yıkmış, artık öldüresiye bastırıyor olmamız gereken dakikalarda bile Trabzon alıyor veriyor, Beşiktaş bakıyor. Bir keresinde uzun uzun yazdığım bir konudur, karşında defanstan uzun çıkmak yerine böyle alıp vermeyi akıl eden bir takım varsa, İnönü’nün devasa ölçüleri de büyük dezavantaj. Adamın Ali Sami Yen ve Kadıköy’e oranla 300-400 metrekare fazla yeri var topu kaçırabileceği. Kovalamasan, top maçın 1 saati onda kalacak. Kovalasan pilin bitecek. İçerdeysen boğacaksın rakibini. Ama sende bir saha var ki boğ boğabilirsen. Sen de aynı şekilde alıp versen ne olur, adam deplasman takımı. Onun seni kovalama mecburiyeti yok ki.
Transfer elbet yapılacak da, stadyum değilse bile, bu saha işinin de artık ivedilikle halledilmesi gerekiyor Beşiktaş’ta.

Delgado’su olmayan, Tabata’sı kalmayan, Yusuf’u artık bu olan, yetenekli, yaratıcı futbolcu fakiri büyük takım Beşiktaş, eziyet çektirerek yaklaşıyor sonuna sezonun. Eziyete alışan anlamıyor. Ama ilk gören zor dayanıyor. Hiddink maçın bitimine on dakika kala terk etti İnönü’yü. Göreceğini de görmüştü biraz: “Tek futbolcu var milli takıma alınabilecek, o da 36 yaşında. Beşiktaş’ı unut.”

Teoman Akben