NationalTurk yorumcusu Müslüm Gülhan’ın “Fikret Bey liderlik zor zanaattır” başlıklı yazısı;

Beşiktaş son üç başkan ile yaşadıkları var olma nedenleri ile üst üste kesinlikle gelememektedir.
Bu dönemde yönetiminin ve özellikle başkanının tutum ve davranışları ile Beşiktaş’ın tarihsel süreci ve misyonu ile ciddi çelişkiler yaşamaktadır.
Bu çelişkinin bir diyalektik yapısı yok tabi ki…
Oralara da girmemek gerek!
Fikret Bey ve diyalektik?
İnsan olarak doğada bir parçacık olduğu için tabi ki çelişki içindeki değişkenlik sürecinde o da yerini alıyor, ama o kadar.
Neyse…
Biz doğadaki Fikret beyin yaptıklarına gelelim.
Kendisi esnaf mantığına sahip bir yönetici kimliğine sahiptir. Ama sorun bu esnaf mantığı ile Beşiktaş’ın hedeflerini tutturamamasıdır. Gerçi çok kaygısının da olduğunu sanmıyorum.
Tek amacı sisteme entegre olma çabasıdır ve yaşadığı çelişkide budur. Ve her hamlesi kişisel kaygılarını gidermek üzere kurgulanmış bir stratejiye sahiptir.
İşte son hamlesi;
Başkan ve Yönetim Kurulu beş Beşiktaş üyesini disipline sevk etmiş. “Kesin ihraç…”
Savunmalara bakılınca gerekçelerin tek ortak dayanağı; muhalif sesleri ve muhalif yapıyı yok etmek üzere kurgulanmış bir otoriter saplantının uygulanmaya çalışılması olarak görünüyor.
Bunu da becere bilseler…
Bu “cut copy paste” hamleleri, kendini bugünkü konjektöre göre ortama hazırlaması ve “ben de aynıyım“ deme çabalarının alan bulmaya çalışmasıdır bu disiplin hamlesi.
Bu kadar acemice uygulama çalışmaları koca Beşiktaş camiasına hiç yakışmıyor.
Kulübü milyonlarca liralık zarara uğratanlar hakkında tek bir işlem yapma…
Gerçek Beşiktaşlıların kazandığı Fulya Davasını temyize götürerek gene Beşiktaş çıkarlarını heba et…
UEFA’dan ceza alarak kara listeye gir.
Stat maliyet analizini yaptırmayarak, kim kazandı, kim kaybettiğini ortaya çıkarma…
Sarraf’ın gözündeki ateşi gör…
Ama gencecik ve pırıl-pırıl Beşiktaşlıları (Sayın Vardar’ı da buraya ekliyorum)disipline vererek onların önünü ve sesini kıs.
Böyle Beşiktaş Kulübünün lideri olunmaz, çok acemice…
Liderliğin de bir raconu var.
Üslup,
Tavır…
Bir tek saray özenmesi doğru tavır… Çünkü Başkan ile Beşiktaş arasındaki gerçek fark budur; Beşiktaş halkın takımı, o saraylı biri…
Her şey gelip geçer çünkü zamanı ve doğayı durduramazsınız.
Ve yapılan her şey bir gün değer ya da değersizlik olarak yaşamın içinde yerini alır. İnsanların hayatta olup olmaması önemli değildir. Yaşam, sorgulama refleksini hiçbir zaman kaybetmez, kişiyi ya da cetlerini muhakkak olan bitenle yüzleşmesini sağlar.
Hele-hele camialar, varlıklarını insanlar ve yaptıkları hizmetler üzerine kurdukları yaşam ile sürdürürler. Duvar astıkları ya da asmak istemedikleri insanlar için belirli kanaatlar ile kendilerini ifade ederler.
İşte baba Hakkı,
İşte Şeref Bey,
İşte Süleyman Seba.
Tabi Fikret Bey içinde bir kanaat oluşacaktır ve resimlerinin değeri ona göre kurgulanacaktır.

Müslüm Gülhan / NationalTurk