Buna da sevindik Volkan

27/09/2010

2 dakika okuma süresi

Hakan’ı geçen hafta Guti kurtarmıştı, bu hafta Guti’liğe soyunan Ernst. Üzme bizi Hakan. Sen doğru çıkan bir kaleci ol, Guti Guti olsun, Ernst de Ernst.

Karabük maçı sonrası “Cenk bütün bir sezon kalede kalsa, Rüştü ikinci, Hakan üçüncü kaleciliğe düşse, bunun Hakan’a ayıp olacak olması tarafını düşünmek zorunda mıyız” benzeri bir endişemden bahsetmiştim. Cenk’in güzelliği bir yana, Hakan’ın bazı yönleri itibariyle söylemiştim bunu. Nitekim tüm iyi niyetine ve becerilerine karşın, Hakan önce Fenerbahçe maçında, sonra da dün Antalya maçında takımı zor duruma düşüren isim oldu maalesef. Bobo’yla bu kez Ernst el ele verdiler, yine kurtardılar, 1 dakika sonra Hakan bir kez daha boşa çıktı. Schuster’in aklı bu kadar hücumdayken, takımın aklı bu kadar kaleye takılı nasıl oynayacaklar bilmem.

İlk yarıdaki Antalya gibi bir takımı, İnönü seyircisi en son 7-0’lık Kahramanmaraşspor maçında görmüştür. O maçı Antalya’nın hocası Şifo da hatırlar, o gün o da sahadaydı. Bir daha da öyle bir ilk yarı yaşanmadı. Dünün, 45 dakikaya 4 gol sığdırılmış 1988’den farkı, Beşiktaş bu kez gol bulamadı. İkinci yarı olur dedik, kaçan çuvalla gole, bir de kalemizde gördük, böyle bir maç tehlikeye girdi.

Bobo’nun pozisyona girme ve top isteme becerisi, Schuster’in kalabalık ceza sahası önü örgüsü içinde bu sene belli ki Beşiktaş’ın çok işini görecek. Yine belli ki, Brezilyalı bu sene Allah kısmet ederse sonunda gerçek bir golcünün gol sayısına ulaşacak. Asist yapacak isim ise o kadar çok ki, toplam sayıyı bölüşmekten, Bobo’nun atacağı gol kadar asist sayısını görecek biri olabileceğini hiç sanmıyorum. Guti’nin Tabata’nın yanına dün şahane paslarıyla bir de Ernst eklendi, pasta iyice bölündü.

Beşiktaş bir başka son bölüm golüyle, bir maçı daha geride bıraktı. Bilica’nın takımının kalecisi geçen gün “Bizim beraberliğe sevindiğimiz bir deplasman ben hiç hatırlamıyorum” demiş. Sadece ona değil, dün kendi sahamızdaki tek farklı galibiyete de sevindik biz arkadaşım. Rakibinden, deplasmanda, oyuncu değişikliği hakkın neredeyse ilk yarım saatte bitmiş halinle, kalende tehlikeler atlatıp, 86. dakikada penaltıdan bulduğun golle kurtarıyorsan puanı, bunda sevinilecek bir şey var mı yok mu “Senin bile” anlayabilmen lazım, olmamış. Dün neden sevindiğimizi de anlamazsın o yüzden, anlama.

Ben sana senin sevindiklerini hatırlatayım;

volkandemirel sevinc613 Kaleci Kerem’in Nobre uyanıklığıyla haksız yere atıldığı Samsun maçında kaleden çıkıp gelişin,
Anelka’nın elle attığı golün sevincine kaleden 90 metre koşup grubun üzerine atlayarak katılışın,
Bir de internette geyiğinin döndüğü üzere, geçen sezonki Trabzon maçında kendi sahanda beraberliğe bayram yapışın.

Biz ne Fenerbahçeler gördük, bırak beraberliğe sevinmeyi sevinmemeyi, İnönü’den 4 yemeden dönünce balkonlara bayrak astırdı taraftarına. Bize senin Kartal’a ‘kaytal’ dediğin günleri anlattırma, milli takım kalecisisin iyi kötü, rezil olursun.