Çirkin, Terbiyesiz ve İyi Gün Dostu Beşiktaş Taraftarı

Evet, Beşiktaş taraftarı işte bu. Maç öncesi Başkan ve Yönetim Kurulu, hatta inanılmaz ama Fenerbahçe Yönetim Kurulu, maç esnasında yorumcu Ersun Yanal, maçtan sonra teknik direktör Denizli ve hatta neresi üzerlerine vazife ise Denizlispor yöneticileri, ertesi gün başta dinozor Beşiktaşlı yazarlar ve yönetim yardakçısı diğerleri, spor programlarında hayatlarında tek maçta taraftar olarak bulunmamış, hayatlarında en son 7 yaşındayken televizyondaki maçta Real Madrid’i tutmuş yorumcular…

Herkes ağız birliği halinde: Beşiktaş taraftarı, takımını sattı. Beşiktaş taraftarı kötü günde takımının yanında olmadı.

Neremizle gülelim bilmem. Duyan zanneder, takımın bu ilk kötü günü. Duyan zanneder Demirören takımı beş yıldır şampiyon yapıyor, taraftar da onu beş yıldır şakşaklıyor, bu sene işler bir kötü gitti yuhalıyor. Duyan zanneder 12 yılda 1 kez şampiyon olmuş ama yine de her maçına gidilmiş takım bu değil; hatta aksine, taraftarlığıyla dünya sathında şöhret yapmaya bu 12 senede başlamış taraftar bu değil.

Ayıptır. Cem Papila’nın bile şu ülkede hala rahat rahat gezebilmesinin, hatta televizyon programı yapar hale gelişinin 1 numaralı mimarı Beşiktaşlı yorumcu-yazar tayfasının önde gelen bir kalemi, “Beşiktaş taraftarının çirkinliği…” diye atmış yazısının başlığını. Babasının haşmetli oğlu olan bir başkası, “Terbiyesiz Beşiktaş taraftarı…” diye başlıyor televizyonda cümlesine…

Sensin çirkin. Sensin terbiyesiz. Ne yapmış Beşiktaş taraftarı? Sahaya mı inmiş? Cam çerçeve mi indirmiş? İstifa istemiş. Bunu isterken küfür mü etmiş? Hakaret mi etmiş? ‘Yönetim İstifa’nın neresinde küfür, neresinde hakaret? ‘Yeter’ diyor adam. ‘Yeter’ mi küfür? Küfür, senin bastığın barda ettiğin laflar. Kimsenin namusuna şerefine dil mi uzatmış taraftar? Neymiş, karısının yanında bağırmış. Maçına karısını da getiren boksörleri de dövmesinler o zaman. Tribünde eşi olan futbolcuya kart göstermesinler. Adam bir orada yalnız diye, tuvalete gitmesini bekleyip “İstifa!” diye kuburdan mı çıksın Beşiktaş taraftarı. Tribünde bağırıyor, nerede bağıracak? Parayı versin, bileti alsın, o tribünde otursun, yönetimlerin istediği gibi bağırsın Beşiktaş taraftarı. Herkes bunu istiyor. Hayatında bir galibiyet için ağlamamış adam, hayatında “Gol” diye bağırmamış eski hakem, stüdyodakilere oynayıp, ekran başındakilere oynayıp, taraftarlık öğretiyor. Tarihi ‘çekmekle’ geçmiş Beşiktaş taraftarına, Beşiktaşlısı Fenerlisi Denizlisporlusu, efendilik, sabır, tahammül, kötü gün taraftarlığı anlatıyor. Bi’ kendinize gelin. Bu taraftarı bir de sahaya sokağa dökmeyin, aranmayın.

Fenerbahçe Yönetimi diyor ki “Beşiktaş Yönetiminin yanındayız”. Allah razı olsun. Bir Allah’ın kulu sormuyor “Sana mı düştü” diye. Denizlispor Başkanı diyor ki “Beşiktaş taraftarı yanlış yaptı.” Sana mı düştü? Sen kendi taraftarına bak. Bir tane galibiyeti olmayan takımınla ilgilen. Neden bu zırvalık, e aynı gemideler. Yarın da onlar yuhalanacak. Yönetici taraftarı tutacak değil, yönetici yöneticiyi tutacak. “Taraftar haklıdır, beş koca yıl sabredilmiş, dokunduğu her şeyi berbat etmiş beceriksiz adam yuhalanır” diyecek hali yok. Kendi hepsinden beceriksiz, yarın da kendi yuhalanacak. Der mi?

Televizyonda, kanallarda bir yarış hali. Önce kim kınayacak! En çok kim ayıplayacak! Şiddeti, tepkiyi lanetleyerek, en büyük primi kim yapacak! Kim en çok “Vay be, ne efendi, ne ağır, ne ılımlı, ne sakin, ne uzlaştırıcı, ne medeni adam!” dedirtecek. Kim en iyi “Nasıl ayıpladı tepkiyi, helal olsun” dedirtecek. Bunun için de giydir giydirebildiğine taraftara. “Çirkin!”, “Terbiyesiz!”, “Mağara Adamı!”, “Adama karısının yanında bağırabilen şerefsiz!”.

PAF takımı tehdidinden tut, kapıdan giremez dediğin insanın ayaklarına kapanmaya; takımı uğrattığın tazminat zararlarından tut, servet sahibi yaptığın takımlara; 8-0’dan tut, Metalist’ten 4 tane yiyip elenmeye; sportif başarısızlıklardan tut, şu kulübün ağırlığını beş paralık yapmaya; bu takım senin gibi başkan, seninki gibi yönetim, seninki gibi yönetim kurulu görmedi. Ne surattır ki hala da oradasın. Ne pişkinliktir ki bunca istenmemeye, bunca yeter git denmeye, bunca koro halinde istifaya çağırılmaya rağmen, bırak kulübün yakasını bırakmayı, o maçı bile terk etmeden 90 dakika sırıtarak oturabiliyorsun. İki maç önce bağıran taraftarlarını muhalefet tetikçisi ilan edip, bu maç bağıran taraftarlarını da utanmadan Türkiye’ye şikayet edebiliyorsun. Bu televizyon peygamberlerinin, çakma bilgelerin laflarını kullanıp, o lafları seni çok sevdiklerinden, seni haklı gördüklerinden ediyorlar gibi, “Bu kadar adam benim yanımda” diyerek, ajanslara bildiriler, duyurular, beyanatlar yazdırabiliyorsun. Hala orada oturabiliyorsun. Kızılacak falan değil, artık acınacak durumdasın. Allah kimseyi ne taraftarının ne eşinin önünde bu kadar aciz, bu kadar zavallı etmesin.